سفر در چین

سفر با اتوبوس‌های شهری عمومی (گونگ گونگچی چه Gonggongqiche) یا اتوبوس‌های راه دور (چانگتوچی چه Changtoqiche)، ارزان و برای سفرهای داخل شهری و با مسافت‌های کم ایده آل است.

کشور چین ، دارای پروازهای داخلی زیادی می باشد که همه‌ی شهرهای بزرگ را به مقاصد گردشگری وصل می کند.

کشور چین تا سال 2012 همراه با صنعت رو به رشد سریع هوانوردی، 183 فرودگاه غیر نظامی از هر نوع و اندازه ای برای کاربردهای غیرنظامی داشته است.

قطارهای فوق سریع چینی، که قطارهایBullet یا CRH نیز نام دارند، در اینجا به قطارهای G، D و C چین اطلاق می‌شود. این قطارهای سفید یا خاکستری رنگ که لوکوموتیوهای Bullet دارند، به راحتی قابل شناسایی هستند. حداکثر سرعت این قطارها، 186 مایل در ساعت (300 کیلومتر در ساعت) است و قرار است تا 217 مایل در ساعت (350 کیلومتر در ساعت) در سال 2016 افزایش یابد. در حال حاضر، 1.500 جفت از این قطارها روزانه بین تقریباً تمام شهرهای بزرگ رفت و آمد می‌کند و با ساختن شبکه‌ای متراکم در قلمرو کشور چین، آسایش زیادی برای مردم و مسافران این کشور فراهم کرده است.

ویزاهای عادی چین شامل هشت گروه است که با حروف خاصی نامگذاری شده‌اند. تحت شرایط خاصی مسافران می‌توانند در برخی از نقاط ورودی کشور چین، درخواست ویزای هنگام ورود بدهند.

چین کشور بسیار بزرگی با آب و هوا و اقلیم متنوع است، بنابر این انتخاب زمان مناسب برای سفر به مقصد شما و هوایی که می‌پسندید بستگی دارد.

در کشور چین معمولاً گواهینامه‌های رانندگی بین‌المللی را به رسمیت نمی‌شناسد و به گردشگرانی که گواهینامه چینی ندارند، اجازه‌ ندارند رانندگی کنند. توجه کنید که گواهینامه‌های هنگ‌کنگ و ماکائو نیز خارجی محسوب می‌شود.

تاکسی‌ها یا به زبان چینی دیشی Dishì، و در شهرهایی که به کانتونی صحبت می‌کنند دیگ سی به‌طور کلی متداول هستند و قیمت تاکسی در چین قیمت معقولی می باشد.

مردم چین نیز به اندازه‌ی مردم هر کشور دیگری به کشور خود افتخار می‌کنند. پس در صورتی که توریست‌ها از کشور یا دولت‌شان انتقاد کنند، خواهند رنجید. این مردم آگاه‌اند که در کشور آنها همه چیز کامل و بی نقص نیست و مثل مردم همه‌ی کشورها آگاهانه برای غلبه بر مشکلات جمعیتی و زیست محیطی و سایر مسائل به سختی تلاش می‌کنند.

به خاطر جمعیت بسیار زیاد در چین، موضوع حمل و نقل از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چین در همان ابتدا در زمینه حمل و نقل در حال پیشرفت بوده است و اولین بار در سال 1876 راه آهن در این کشور راه اندازی شد.

از رایج ترین نوع حمل و نقل در چین دوچرخه‌ و موتورسیکلت‌های برقی می باشند به طوری که هزاران دوچرخه تقریباً در همه جای چین رفت و آمد می‌کند. دوچرخه، برای مسافران می‌تواند وسیله‌ای ارزان و مناسب باشد که از فشرده شدن در اتوبوسی عمومی تا آخر راه بهتر است.

شهر های بزرگ در چین، پکن، تیانجین، شانگهای، گوانگژو، شنژن، ووهان، شن یانگ، شی‌آن، چنگدو و نانجینگ - مجهز به سیستم مترو هستند.

در چینیکی از وسایل حمل و نقل تاکسی‌های موتورسیکلتی می باشد که معمولاً ارزان و مفید، اما کمی ترسناک هستند. مبلغ کرایه، توافقی است.

تعطیلات ملی در چین فستیوال‌هایی هستند که توسط خود دولت چین تعیین شده‌اند و همه مردم چین از آنها لذت می‌برند. همه حق دارند در این روزها به سر کار نروند.

از زمان ساخت اولین خط راه آهن فوق سریع - خط آهن فوق سریع چینهوانگ دائو - شن یانگ - در سال 1999، چین شبکه‌ی ریلی پراستفاده‌ای راه‌اندازی کرده است. تا پایان سال 2012، چین توانست "چهار شبکه‌ی شمال - جنوب و چهار شبکه‌ی شرق - غرب" بسازد.

قطارهای چین، انواع مختلفی دارند که با درج حروف و اعداد روی بلیت‌ها مشخص می‌شود. راهنمای سلسله مراتب قطارهای چین، از سریع‌ترین تا کندترین به شرح زیر است.