وسایل حمل و نقل در فیلیپین

چون فیلیپین یک مجمع‌الجزایر است، آسان‌ترین راه برای جابجایی بین جزایر، هواپیما است. خطوط هوایی فیلیپین (از جمله شرکت خواهر آن پال اکسپرس)، سیبو پاسیفیک، پروازهای داخلی زیادی دارند که خط ارتباط بسیاری از شهرهای اصلی با مانیل و سیبو هستند، در حالی که ایر آسیا و تایگر ایروِیز نیز مقصدهای فرعی را پوشش می‌دهند. چند شرکت حمل و نقل کوچک‌تر نیز وجود دارند که به مقاصد تفرجگاهی (نظیر آمان‌پولو در پالاوان) و همین طور مقصدهای دورافتاده‌تر پرواز می‌کنند. در حالی که برای پرواز به شهرهای بزرگ‌تر از هواپیمای جت استفاده می‌شود، اما در بسیاری از مقصدها و مسیرهای کمتر شلوغ، از هواپیماهای دارای پروانه استفاده می‌شود. برخلاف اغلب کشورهای دیگر، ساختمان پایانه تنها برای مسافران است (و همچنین کارکنان فرودگاه و خطوط هوایی). شما برای ورود باید پرینت رزرو پرواز خود را ارائه کنید. علاوه بر بازرسی پس از ورود، در زمان ورود به پایانه نیز بازرسی امنیتی به عمل می‌آید.

راه آهن ملی فیلیپین (PNR) در حال حاضر دو سرویس بین‌شهری شبانه دارد: بیکول اکسپرس بین مانیل و ناگا (Naga)، کامارینه سور که در 29 ژوئن 2011 پس از پنج سال وقفه، کار خود را از سر گرفت و مایون لیمیتد (Mayon Limited) بین مانیل و لیگائو در آلبای. در آینده با نوسازی و پیشرفت شبکه‌ی راه آهن ملی فیلیپین، انتظار می‌رود سرویس‌های بیشتری اضافه شوند. سرویس قطار از نظر سرعت با اتوبوس قابل مقایسه است (یاد کندتر است، به خاطر تاخیر)، اما به مدد استفاده از واگن‌های هدیه شده از سوی ژاپن، راحت‌تر است. بیکول اکسپرس و مایون لیمیتد سرویس‌های یکسره نیستند: این قطار از توتوبان، ایستگاه اصلی قطار مانیل، قبل از رسیدن به ناگا، در چند نقطه در مترومانیل، لاگونا، کوئه‌زون و کامارینه سور توقف می‌کند (و آلبای قبل از رسیدن به لیگائو، در مورد مایون لیمیتد). سفر بین هر دو نقطه‌ای که این سرویس‌هایی در آنجا ارائه می‌شوند، امکان‌پذیر است و بلیت‌ها مبتنی بر مسافت هستند. بلیت برای کودکان زیر سه سال رایگان است. در حال حاضر چهار دسته سرویس در بیکول اکسپرس وجود دارد:

شبکه‌ی جاده‌ای فیلیپین متمرکز بر مانیل است. خارج از لوزون، شبکه‌های جاده‌ای جزایر بزرگ‌تر در بزرگ‌ترین شهر یا شهرها به هم می‌رسند (برای مثال شهر سیبو برای سیبو، شهر ایوئیلو برای پانای و پورتو پرنس برای پالاوان)، در حالی که جزایر کوچک‌تر (نظیر ماریندوک، کاتاندوانه (Catanduanes) و کامیگوئین) معمولاً جاده‌ای دارند که دور کل جزیره را گرفته است.

تاکسی‌ها عموماً داخل شهرهای بزرگ در دسترس هستند اما معمولاً برای سفر به استان‌ها و مناطق مختلف مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. با این حال برخی از تاکسی‌های اشتراکی معمولاً در مسیرهای استانی تردد می‌کنند. می‌توانید با شرکت‌های تاکسی‌رانی معتبر تماس بگیرید تا ترتیب سوارکردن و انتقال شما و همین طور مسافت فرودگاه را بدهند.

زمانی که صحبت از سفر به اطراف فیلیپین به میان می‌آید، اتوبوس‌ها معمولاً ارزان‌ترین راه سفر هستند، دست کم در جزایر اصلی که کرایه‌ی اتوبوس در آن‌ها 500 - 300 پزو است. شرکت‌های اتوبوس‌رانی استانی سفرهای برنامه‌ریزی‌شده‌ای از مانیل به استان‌های شمالی و جنوبی دارند شرکت‌های اتوبس‌رانی استانی اصلی شامل موارد زیر می‌شوند: ALPS The Bus، Victory Liner، Philtranco.

با سرویس قایق پاسیگ (PASIG) در اطراف مانیل بگردید، اتوبوس‌های آبی در ایستگاه‌های اطراف رودخانه‌ی تاریخی پاسیگ موجود است. کرایه‌ی آن‌ها از 25، 35 و 45 پزو متغیر است. کرایه برای دانش‌جویان و جوانان، صرف نظر از مسافت، 20 پزو است.

جیپنی‌ها مشهورترین وسیله‌ی حمل و نقل برای تمام فیلیپینی‌ها هستند و ‌در دسترس‌ترین شکل حمل و نقل در فیلیپین محسوب می‌شوند. این وسایل که کرایه‌ی آن‌ها برای هر 4 کیلومتر، 8 پزو است و هر 1 کیلومتر اضافه، 1 پزو محاسبه می‌شود، تاکنون ‌در دسترس‌ترین شیوه برای جابجایی در اغلب نقاط شهری اصلی هستند.