امکانات ورزشی

,این فعالیت هیجان انگیز در انتظار گردشگرانی است که مایلند از سراشیبی های متعدد رودخانه عبور کنند. در اینجا می توانید رفتینگ و فیل سواری کنید. زمان مناسب رفتینگ در این منطقه از سپتامیر تا فوریه است. بازدیدکنندگان می توانند برای رفتینگ، با آژانس های مسافرتی در شهر نان تماس بگیرند.,مسیرهای رفتینگ به شرح زیر می باشند:,رفتینگ در آبشارهای کوتاه در امتداد بندر وسط رودخانه وا. سطح دشواری سراشیبی های رودخانه از 3 تا 5 است و طول این رود 100 کیلومتر است. عبور از پارک ملی دویی پو کا و پارک مالای مائه چاریم 3 روز و 2 شب به طول می انجامد.,رفتینگ در آبشارهای کوتاه در بندر پایین رودخانه وا. این بندر ابتدا یک مسیر حمل و نقل چوب ساج بود که به طور غیرقانونی از جنگل منطقه مائه چاریم و منطقه ویانگ سا قطع می شدند. رودخانه وا در دره ها جریان دارد. در هر دو طرف این رودخانه، کوه های پر پیچ و خم سر برافراشته اند و بیش از 22 سراشیبی در این رود وجود دارد. سطح دشواری این سراشیبی ها بین 3 تا 5 است (3 یعنی سطح متوسط، 4 یعنی سطح دشوار و 5 یعنی سطح بسیار دشوار). بزرگ ترین و دشوارترین سراشیبی، کائنگ لوانگ است. ,بعضی از قسمت های این رودخانه ساحل ماسه ای دارند که می توان قایق را در آنجا متوقف کرد و برای شنا نیز مناسب هستند. بعضی از این قسمت ها، محل اردوگاه فیل ها هستند که بازدیدکنندگان می توانند در آن ها فیل کرایه کنند و با فیل به بات هات رایی بروند. ,در طول ماه اوت، رودخانه بلندترین امواج را دارد اما کوتاه ترین امواج را در طول آوریل دارد. مناسب ترین زمان برای رفتینگ در آبشارهای کوتاه رودخانه بین نوامبر تا ژانویه است.,دو مسیر برای رفتینگ در رودخانه وا وجود دارد:,مسیر قایقرانی با قایق های پارویی لاستیکی قابل بادکردن: این مسیر از بان نام پو، در منطقه نام پانگ، منطقه مائه چاریم، آغار می شود و در بان هات رایی، منطقه سان نا نانگ، منطقه ویانگ سا پایان می یابد، این یک مسافت 19.2 کیلومتری است که پیمودن آن 4 ساعت به طول می انجامد. ,به هر حال اگر بازدیدکنندگان سفر را از جلوی دفتر پارک ملی آغار کنند کل مسیر فقط 15 کیلومتر خواهد بود.,مسیر قایق های خیزرانی: این مسیر از بان نام وا شروع می شود و به بان نام پو می انجامد، کل این مسافت 4 کیلومتر است که پیمودن آن با قایق حدود 4 ساعت طول می کشد.

,این رودخانه دیدنی دارای تشکیلات سنگی است که آبشارهای تندی را به وجود آورده اند. با قایق موتوری می توان به آنسوی رودخانه رفت و پس از صد متر پیاده روی و بالا رفتن از تپه، می توان به غار اراوان رسید که در امتداد چینه های صخره ای آن می توان کنده کاری هایی که به صورت فیل و به صورت زن هستند را دید.

,کلک های رودخانه ساکائه کرانگ، شیوه ی زندگی مردم یوتای تانی را منعکس می کنند که همیشه با آب ارتباط داشته اند. در اینجا از آب برای پرورش کادی و همچنین برای پرورش ماهی در سبدهای شناور به ویژه گورامی که یکی از مشاغل این استان بوده و موجب معروف شدن آن شده است استفاده می شود. گردشگران می توانند با قایق به دیدن زندگی مردمی بروند که در اسکله لان ساکائه در نزدیکی بازار روز شهرداری 2 در آمپوئه موآئنگ یا در لان سوپانیکا جلوی تالار شهر در جاده سی یوتای سوار بر کلک های شناور در رودخانه ساکائه کرانگ می شوند و در آن ها امرار معاش می کنند. این مسیر از وات تا سانگ عبور می کند و به تامبان تا سانگ ختم می شود که در آنجا رودخانه ساکائه کرانگ و چائو پرایا با هم متلاقی شده و یکی می شوند. قایق های گردشگری در این منطقه وجود دارد که در خدمت بازدیدکنندگان هستند.