مکان های مذهبی

,این یک معبد قدیمی در کنار مرداب نانگ چانگ کام است که در سال 1827 میلادی توسط صنعتگران تایی یایی ساخته شد و تمامی ستون های آن تذهیب کاری شده اند. در این معبد یک مجسمه بزرگ بودا نگه داری می شود که فاصله بین پاهایش در حالت نشسته 4.85 متر است و توسط صنعتگران برمه ای ساخته شده است. یک مجسمه دیگر که از روی مجسمه بودا در والت سوتات در بانکوک ساخته شده است نیز در اینجا نگه داری می شود.

,در کنار وات چانگ کام، وات چانگ کلانگ قرار دارد که در آن نمونه ای از مجسمه پرا پوتا سیهینگ در محراب نصب شده است. ,چند شیء جالب مانند مجسمه های چوبی انسان و حیوان در پرا وجساندان جاکاتا (چادوک تلفظ می شود و یعنی یکی از داستان های تناسخ های قبلی بودا) که توسط صنعتگران برمه ای ساخته شده و در سال 1857 میلادی به اینجا آورده شده اند، نقاشی روی شیشه درباره جاکاتا و شاهزاده سیدهارتا و همچنین درباره شیوه ی زندگی مردم آن دوره نیز در اینجا وجود دارد. ,مطالب سرلوحه ها به زبان برمه ای نوشته شده اند. همچنین حاشیه نویسی هایی درباره نقاشی هایی که توسط صنعتگران تایی یایی از ماندالای به اینجا آورده شده اند نیز وجود دارد.

,وات چام کایری نات پرات در بالای کائو بوات ناک بین پایه پل دچاتیوانگ و قلعه چیراپراوات قرار دارد. در افسانه ها آمده است که وقتی لشکریان برمه برای دومین بار آیوتایا را غارت کردند این معبد را ساختند تا نشان دهند به بودائیسم هم ایمان دارند. آثار ساخته شده از روی جای پای گوتاما بودا و یک تالار اجتماعات که مردم بومی به آن بات توادا سانگ می گویند در زمره ی چیزهای جالب این منطقه هستند. در ماه نوامبر یک مراسم برای ادای احترام و وصل کردن برگ های طلایی به جای پای بودا برگزار می شود. مسابقات قایقرانی نیز در کنار این مراسم برگزار می شوند.

,وات سی ساوان سانگکارام (وات تو نام) در تامبان ناکان ساوان قرار دارد. این یک معبد قدیمی است که مقامات دولت در آن با پادشاه بیعت می کردند. شواهد بدست آمده از آثار این دوره، شامل نوک نیزه، پارو، چاقو، شمشیر، یک تمثال طلایی از بودا در وضعیت پاتام تتسانا و یک تمثال نقره ای بودا هستند. تمثال اصلی در تالار قدیمی اجتماعات بیش از 100 سال قدمت دارد. در سال 1976 میلادی، پادشاه و ملکه فعلی تایلند و دو شاهزاده آنان برای افتتاح تالار جدید معبد به اینجا آمدند. اینک یک بتکده نیز برای بزرگداشت روز طلایی پنجاهمین سالگرد حکومت پادشاه ساخته شده است. وات سی ساوان سانگکارام به عنوان قدیمی ترین معبد محسوب می شود که ارزش تاریخی بسیار زیادی دارد.

,وات وارانات بانپات (کائو کاپ) یک معبد قدیمی در این استان است و بالای کائو کاپ در ارتفاع 185.5 متری بالاتر از سطح دریا قرار دارد. دو مسیر برای بالا رفتن و رسیدن به این معبد وجود دارد؛ از 439 پله یا از جاده آسفالتی که عرضش 3 متر است. در قله کوه، یکی از مجسمه های ساخته شده از روی جای پای گوتاما بودا و همچنین یک بتکده وجود دارد که در آن آثار گوتاما بودا-مربوط به دوره ای که سوکوتایی پایتخت کشور بود-نگه داری می شوند. ,اداره امور مذهبی از این معبد به عنوان بهترین معبد بنا شده در سال 1966 میلادی تجلیل کرد. تپه ای که در این نزدیکی قرار دارد مکان چند ایستگاه تلویزیونی است.

,این معبد در گذشته وات لوانگ یا وات لوانگ کلانگ ویانگ نامیده شد زیرا به عنوان یک معبد سلطنتی ساخته شد. طبق هفتاد و چهارمین کتیبه کشف شده در این مجتمع، این معبد در طول زمامداری چاوپو کلائنگ در سال 1406 میلادی ساخته شد تا مکانی باشد که فرمانروایان در آن مراسم بودایی و سوگند مراسم وفاداری را انجام دهند. در این کتیبه ذکر شده است که پایا پانل اتپ روچای، یکی از فرمانروایان نان، ویهان اصلی (کلیسای کوچک بودایی) را در سال 1548 میلادی بازسازی کرد.,ویژگی های معماری معبد، نفوذ هنرهای سوکوتایی مانند پراتات که به سبک لانکان (شبیه ناقوس) است را نشان می دهد. قاعده این بنا با مجسمه هایی که نیمه جلویی شان به شکل فیل است احاطه شده است. به نظر می رسد که این فیل ها پراتات (یا به زبان تایلندی کام) را پشت سر خود قرار داده اند تا از آن محافظت کنند درست مانند وات چانگ لام در استان سکوتایی.,در ویهان اصلی، تمثال بودا در حالت بخشش که به "پرا پوتا نانتابوری سی ساکایامونی" موسوم است نگه داری می شود. شصت و پنج درصد از این مجسمه برنزی 145 سانتی متری، از جنس طلای ناب است که تصور می شود در قرن 14 میلادی یا در اواخر دوران سوکوتایی قالب ریزی شده است. تمثال اصلی بودا نیز بسیار با شکوه است و سبک هنری چیانگ سائن و مهارت صنعتگران نان در آن دیده می شود.

,مکان این معبد در گذشته، زمانی که پادشاهان قدیمی این شهر را به کرانه غربی رودخانه نان انتقال دادند مرکز شهر نان بود. چدی اصلی (بتکده) در دوران ملکه جامادوی (660 پس از میلاد) یا نانگ چامتوری از پادشاهی هاریپانچای، از جنس آجر خاک سرخ و به سبک سوکوتایی ساخته شد اما بعداً در طول حکومت پادشاه تیلوکاراج (1487-1442 پس از میلاد) با هنرهای چیانگ مایی بازسازی شد. در یوبوسوت اصلی (عبادتگاه بودایی) مجسمه بودا موسوم به پراکائو پان سائن ها یا بودای باران نگه داری می شود که مردم نان قبلاً آن را از بتکده بیرون می آوردند و برای طلب باران در برابر آن دعا می کردند. یک منبر کنده کاری شده نیز در اینجا وجود دارد که تصور می شود قدیمی ترین منبری است که توسط صنعتگران نان ساخته شده است.

,وات پراتان چائه هائنگ یک مکان مقدس برای عبادت است و در قسمت شرقی رودخانه نان قرار دارد و پس از انتقال از شهر پوا، مرکز قبلی شهر نان بود. وات پرا بروماتات چائه هائنگ در طول فرمانروایی چائو پرایا کانمائنگ ساخته شد. تصور می شود که پرا تات چائه هائنگ به دلیل نفوذ پراتات هاریپانچایی در لامپان، به صورت ناقوس ساخته شده است. پراتات چائه هائنگ با تانگ جانگکو یا تانگ داک بواپ-ترکیبی از فلزات برنج و مس-روکش شده است. پله های پراتات به صورت ناگا هستند اما جناق بالای دروازه ورودی ویهان (کلیسای بودا) گچ بری های برجسته دارد که ناگاهای در هم رفته، که ویژگی منحصر به فرد هنر نازک کاری نان است، در آن ها دیده می شوند. پرا بروماتات چائه هائنگ، در تقویم قمری، سال خرگوش را نشان می دهد. مردم لانا بر این باورند که اگر کسی در سال تولدش برای ادای احترام به پراتات یا چات تات سفر کند زندگی پربرکتی خواهد داشت.

,این معبد زیبا به فرمان چائو جتابوترابهارما در سال 1602 پس از میلاد، پس از سپری شدن شش سال از فرمانروایی او، ساخته شد. نام این معبد در ابتدا معبد برهما بود اما بعداً به غلط به معبد پامین معروف شد.,طرح منحصر به فرد این معبد موجب شده است که جالب ترین معبد نان باشد. علت این جالب بودن، سبک معماری ساختمان اصلی است که هم یوبوسوت است و هم ویهارا (صومعه بودایی) که واقعاً یک معماری محصر به فرد در منطقه شمال است. تصور می شود که این نخستین ویهارای چهار ایوانی در تایلند است که به این سبک بر پشت دو ناگا ساخته شده است. داخل این بنا پر از هنر و معماری دیدنی سبک لانا است. ستون اصلی در وسط ویهارا قرار دارد و دارای چهار مجسمه بودا به سبک سوکوتایی است که روی یک ته ستون، در مقابل هم و در چهار جهت ویهارا در محل تقاطع جهت های غرب، شرق، شمال و جنوب قرار گرفته اند. بازدیدکنندگان از هر کدام از درب های ورودی که وارد شوند با چهره زیبای مجسمه بودا رو در رو می شوند. درب ها با طرح های باشکوه توسط صنعتگران لانا به ظرافت کنده کاری شده اند.,این معبد خانه معروف ترین نقاشی های دیواری قدیمی تایلند موسوم به پو مان، یا مان که روی دیوار به سبک تایی لو ترسیم شده است، می باشد. این معبد بسیار ارزشمند است. افسانه هایی درباره گوتاما بودا و همچنین افسانه های محلی و شیوه ی زندگی مردم بومی از جمله لباس، بافندگی و تجارت با کشورهای خارجی در اینجا به تصویر کشیده شده اند. باستان شناسان بر این باورند که این نقاشی های دیواری زیبا در طول بازسازی که در 1867 میلادی انجام شد خلق شده اند.

,یک تمثال زیبای بودا که به سبک هنری سوکوتایی ساخته شده است و همچنین سایر تمثال ها در حالت های مختلف مثلاً خوابیده، در حال راه رفتن، نشسته و مورد محافظت یک تمثال ناگای هفت سر، در داخل مجتمع معبد نگه داری می شوند. این تمثال ها استادانه قالب ریزی شده اند. راتانا چدی به سبک هنری بودها گایای هند ساخته شده است. ,یک عمارت چینی نیز در اینجا وجود دارد که مان یین بودهیستاوا، یک تالار تمثال بودا که مجسمه های طلایی ساخته شده از روی مجسمه زمردین بودا و همچنین مجسمه های ساخته شده از زبرجد، نقره، طلا و الیاژ طلا-نقره-مس، در آن نگه داری می شوند را در خود جای داده است. از قله کوه آشکارا می توان تحت تأثیر فضای کوان پایائو و موآئنگ پایائو قرار گرفت. برای رفتن به بالای کوه هم پله وجود دارد و هم یک راه ماشین رو.

,این یک معبد سه طبقه ای است و از روی یک مدل پیشرفته ساخته شده است. مردم محلی با توجه به بزرگ ترین تمثال بودا که به سبک هنری چیانگ سائن در قلمروی لانا تایی ساخته شده و در اینجا قرار دارد این معبد را را وات پراکائو تان لوانگ می نامند. عرض این تمثال بودا 14 متر و ارتفاع آن 16 متر است و در سال های 1524-1491 میلادی قالب ریزی و ساخته شده است. پاراکائو تان لوانگ یا پراکائو انگ لوانگ نه تنها مجسمه بودای معرف پایائو است بلکه یکی از مجسمه های معرف قلمروی لانا تایی نیز است. در روز ویساکها پوجا یک مراسم موسوم به مراسم ادای احترام به انگ لوانگ در ماه هشتم قمری برای ادای احترام به پاراکائو تان لوانگ انجام می شود. ,علاوه بر این، در داخل مجتمع این معبد یک ابوسوت در آب در کرانه کوان پایائو در حالت ایستاده قرار دارد که در آن نقاشی های دیواری در طرح های نفیس به سبک اکان انگکارن کالایاناپونگ، هنر ملی تایلند، دیده می شوند.

,وات چانگ پواک مکانی است که در آن پیکر پراکرو پاتچاراچان یا لوانگپو تاپ در یک تابوت شیشه ای نگه داری می شود. این جسد نمی پوسد و و بسیار مورد احترام مردم پتچابان است. هر ساله در ماه مارس، سالروز وفات این فرد گرامی داشته می شود.

,وات ماهاتات در خیابان نیکان بامرانگ در شهر قرار دارد. این معبد دارای چند منار قدیمی به سبک معماری سوکوتایی است.

,وات ترایی پام در خیابان پراتچارات قرار دارد و یک مجسمه بودا به نام پرا بودا ماهادهاماراکا است که به سبک تزئینی لاپبوری قالب ریزی شده است. حمام مذهبی این مجسمه بودا یا مراسم سنتی ام پرا دام نام هر سال در طول ماه سپتامبر برگزار می شود.

,در نوک منار، آثار گوتاما بودا که از سری لانکا به اینجا آورده شده اند نگه داری می شوند. منار را مردم پتچابان برای تجلیل از پادشاه در پنجاهمین سال جلوسش به تخت سلطنت و همچنین به عنوان پرستشگاه بوداییان ساختند. ,در روزهای مذهبی مهم، گردشگران و مردم برای انجام یک مراسم مذهبی به اینجا می آیند مثلاً برای راهپیمایی با شمع دور معبد.

,وات تا لوانگ که در کرانه غربی رودخانه نان در محدوده شهر ساخته شده است اینک لوانگ پو پت، یک مجسمه برنزی بودایی به سبک چیانگ سائن را در خود جای داده است.