مناطق طبیعی حفاظت شده

,پارک ملی تان باک ترانی که در مجموعه 6 هکتار از بخش ائو لوئک تای را اشغال کرده است انبوهی از مسیرهای گردشی در طبیعت، آبشارها، جنگل های مردابی، غار لات، غار پی هوا تو و نقاشی های ماقبل تاریخ و مجمع الجزایر هونگ، بهشت ساحلی، را در بر دارد. گونه های نادر گیاهی مانند روناسیان وحشی، اسوکا و ایپوسیناسیا در اطراف برکه شنای بوک کرانی پراکنده هستند، نام این پارک با توجه به این برکه خیره کننده زمردین انتخاب شده است. بی تردید اینجا یک مقصد حتمی برای گردشگری در محیط زیست است، برای فعالیت های آبی مانند غواصی با اسنورکل، کانوسواری و یا فقط یک سفر روزانه برای تماشای مناظر بسیار عالی است. دفتر مرکزی پارک مای تان بوک کرانی درست یک کیلومتر آن طرف تر از بخش تقاطع بازار ائو لوئک نوئا در جاده ائو لوک ساک است.,سایر جاذبه ها شامل همه مناظر طبیعی می باشند: غارهای دارای صخره های سنگ آهکی، جزایری که فقط با قایق می توان به آن ها رفت و جنگل بکر و دست نخورده مردابی. جاذبه های دیگر این پارک شامل موارد زیر هستند:,غار کائو لی: این غار در لائم ساک غربی قرار دارد، خلیج، پرتگاه های کوهستانی و چند جزیره در اظراف این غار هستند. در داخل این غار نقاشی های ما قبل تاریخ که از ارزش باستانی بسزایی برخوردار هستند را می بینید که در آن ها تصاویر جاندارانی چون انسان و حیوان و همچنین اشکال هندسی مبهم که قدمتشان تقریباً به دوران پس از وقایع غار فی هوا تو باز می گردد دیده می شوند. برای دیدن این نقاشی ها و یا استالاکتیت ها و استالاگمیت ها می توانید از لائم ساک، یک سفر 10 الی 15دقیقه ای با کانو و قایق های اجاره ای به اینجا داشته باشید.,جزیره کاروت-گارز: در این جزیره که در ضلع شرقی لائم ساک است امکانات کانوسواری مهیا است.,جزیره دانگ: این ساحل شن ماسه ای سفید به طول 25 متر مکان غارهایی به عرض 70 و ارتفاع 20 متر است و با داشتن مرجان های رنگارنگ، یک جای عالی و بی نظیر برای غواصی است.,جزایر هونگ: این ها یک مجموعه جزیره هستند که برای غواصی و ماهیگیری بسیار خوب و عالی هستند: جزایر لائو، ساکا، لائو ریام و لائو لاینگ، اما هونگ یا لائو پایل بزرگ ترین این جزایر در بخش جنوب است. بیشتر این جزایر، سنگ آهکی هستند و آب زلال فیروزه ای رنگ و درخشان، سواحل ماسه ای سفید با جزایر مرجانی در مناطق کم عمق و عمیق آب دارند. هونگ یک بهشت تابستانی پرآوازه است و به دلیل وجود امکان رفتن به گردش های چالش انگیز و ماجراجویانه با قایق در آن نیز بسیار مشهور شده است و به داشتن گذرگاه های گردشی 400 متری برای قایقرانی به خود می بالد، اینجا یک نقطه مناسب برای کانوسواری نیز می باشد.,تان بوککارانی: به دلیل اینکه قبلاً در اینجا درختان اسوک یا اسوکا می روییدند تان بوکارانی، این آب زمردین که درست در نزدیکی دفتر پارک ملی جریان دارد قبلاً به تان اسوک معروف بود. این جریان آب در زیر سایه درختان سبز و انبوه جاری است و چند آبشار کوچک دارد. در ضلع شمالی برکه این نهر، نمونه ای جای پای گوتاما بودا از جنس چوب کنده کاری شده در کنار یک مقبره کائو پو یوان-تو چانگ قرار دارد.,غارهای لات و پی هوا تو: آماده باشید، در یک تونل در دل یک کوه سنگ ماسه ای، منظره استالاکتیت ها و استالاگمیت ها شما را مفتون خواهد کرد، یا می توانید در حدود 500 متری اینجا از تماشای کشفیات باستانی و جمجمه های بسیار بزرگ سر انسان، نقاشی های ماقبل تاریخ و کپه های صدف در غار فی هوا تو که به غار هوا کالوک نیز معروف است لذت ببرید. در اسکله بو تو کانوهای کرایه ای برای سفر به مرداب با قیمت 12000 بات برای هر نفر، همراه با ناهار، مهیا هستند.

,پارک ملی کائو لوانگ مساحتی به وسعت 597 متر مربع را در آمپوئه موآئنگ، آمپوئه پیپان، آمپوئه پرام کایری، آمپوئه لان ساکا، آمپوئه چاوانگ، کینگ آمپوئه چانگ کلانگ و کینگ آمپوئه ناپ پیتام را اشغال کرده است. این پارک که در 18 دسامبر 1974 به عنوان پارک ملی اعلام شد یک رشته کوه پر پیچ و خم دارد که بلندترین قله جنوبی تایلند، یعنی کائو لوانگ، با ارتفاع 1835 متر بلندتر از سطح دریا در آن قرار دارد و سرچشمه بیش از 15 جویبار و رودخانه است. این پارک خرم و پردرخت و دست نخورده و بکر، یک جنگل بارانی است که انواع و اقسام گونه های گیاهی و جانوری مناطق استوایی و همچنین گیاهان و جانوران وحشی نادر در آن یافت می شوند. عاشقان طبیعت از گردش در مسیرهای مختلف برای کشف زیبایی شگرف جنگل بارانی استوایی لذت می برند و از اهمیت این پارک آگاه می شوند.

,پارک ملی دریایی جزیره سورین یک مجمع الجزایر در دریای اندامان است که در فاصله تقریباً 70 کیلومتری ساحل غربی در کنار مرز تایلند-میانمار قرار دارد. ای پارک دارای 5 جزیره بزرگ است: جزیره سورین نوائه، جزیره سورین تایی، جزیره کای (جزیره تورینلا)، جزیره کلانگ (جزیره پاچامبا) و جزیره ری (جزیره ساتوک). ,این پارک در 9 ژوئیه 1981 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد و شامل جزیره هایی است که جزایر مرجانی زیبا و کم عمق و دسته های گوناگون ماهی های رنگارنگ دارند. در اینجا نقاط خوبی برای غواصی با اسنورکل برای تماشای جزایر مرجانی در مناطق کم عمق، به ویژه در جزیره تورینلا و جزیره پاچامبا وجود دارد. یک نقطه خوب برای غواصی با لوازم کامل، صخره رچیلیو (Richeliu Rock) است که در ده کیلومتری جنوب غربی جزیره سورین قرار دارد. این مکان یک زیستگاه طبیعی مساعد برای ماهی ها و مرجان های رنگارنگ است و در آن نهنگ ها، حیوانات غول آسا و مهربان دریا غالباً دیده می شوند. ,بهترین زمان برای بازدید از این منطقه بین نوامبر تا آوریل است اما ماه مه تا اکتبر زمان باد و باران های موسمی است که در آن باران های سیل آسا می بارند و دریا طوفانی و مواج می شود.,جاذبه های تماشایی و جالب این پارک ملی به شرح زیر هستند:,جزیره سورین نوائه و جزیره سورین تایی (Koh Surin Nuea and Koh Surin Tai): دو جزیره متصل به هم هستند که با یک کانال آب از هم جدا شده اند. قایق های کوچک و بزرگ در اطراف این جزایر، در کنار سواحل زیبا و متمایزشان، پراکنده شده اند. دفتر جنگلبانی پارک و یک مرکز خدمات گردشگری، کلبه های ییلاقی، مکان برپایی چادر و اردو زدن و قایق های کرایه ای برای دیدن جزایر گوناگون این ناحیه در جزیره سورین نوائه هستند.,ائو چانگ کات (Ao Chong Khat): در جنوب جزیره سورین نوائه قرار دارد و دارای یک نقطه چادر زدن در یک ساحل ماسه ای سفید و تمیز است که برای شنا کردن و برای غواصی با اسنورکل برای تماشای جزایر مرجانی که انواع و اقسام ماهی های رنگارنگ مانند طوطی ماهی و وراس در آن ها زندگی می کنند جای مناسبی است.,ائو مائه یایی (Ao Mae Yai): نیز در جنوب ماه سورین نوائه قرار دارد و یک خلیج با آب های آرام دارد. این بزرگ ترین جزیره در مجمع الجزایر سورین است که در مناطق کم عمق آن جزایر مرجانی وجود دارند.,ائو سایی ئن (Ao Sai En): در شرق جزیره سورین نوائه واقع شده است و اهالی قایق نشین آن که به چائو لی و یا اهالی موگن معروف هستند، قبایل دریایی هستند که در همین قایق ها زندگی می کنند. آن ها به شمائل های هندی که روی چوب کنده کاری شده اند، ایمان دارند و آن ها را اشیاء مقدس می دانند. هر سال وقتی در آوریل ماه شب چهارده فرا می رسد آن ها دور هم جمع می شوند و به مدت 3 روز به ارواح بزرگان خود ادای احترام می کنند.,ائو لوئک (Ao Luek): در جنوب شرقی جزیره سورین نوائه واقع شده است و دارای جزایر مرجانی است که دسته های ماهی هایی موسوم به کلاون فیش در آب های آن ها شنا می کنند.,ائو چاک (Ao Chak): در شمال جزیره سورین نوائه قرار دارد و یک ساحل ماسه ای نرم و سفید دارد که نقطه خوبی برای غواصی با اسنورکل و تماشای جزایر مرجانی در مناطق کم عمق است.,ائو مایی نگام (Ao Mai Ngam): در غرب جزیره سورین نوائه مقابل خلیج مرکزی قرار دارد. این یک خلیج بزرگ است که انحنای آن در قسمت ساحل بزرگ است و دارای جزایر مرجانی زیبایی است. علاوه بر این، مسیر گردش در طبیعت ائو مای نگام نیز در دل جنگل همیشه بهار در امتداد ساحل نیز وجود دارد که تابلوهای توضیحی در کنار این مسیر 2 کیلومتری که پیمودن آن حدود یک ساعت طول می کشد اطلاعاتی درباره طبیعت این منطقه ارائه می کنند. در امتداد این مسیر می توان گونه های جانوری و گیاهی متنوعی مانند آهوی ختن، میمون لمور، پرندگان نادری چون کبوتر نیکوبار و کبوتر سلطنتی ابلق را دید. ,ائو بان (Ao Bon): در شرق جزیره سورین تای قرار دارد وگروه دیگری از مردم موگن و یا چائو لی در آن زندگی می کنند.,ائو پاک کات (Ao Phak Kat): در جنوب جزیره سورین تایی قرار دارد و نقطه مناسبی برای غواصی با اسنورکل و تماشای جزایر مرجانی که مرجان های شاخکی شکل دارند است.,ائو سوتپ (Ao Suthep): در شمال جزیره سورین تایی واقع شده است و جزایر مرجانی زیبایی دارد که با غواصی با اسنورکل می توان آن ها را دید.,برای رفتن به اسکله تاپ لامو (Thap Lamu):,از بانکوک، سوار اتوبوس بانکوک-رانونگ یا بانکوک-سورات تانی شوید و در تقاطع لام کائن، در آمپوئه تایی موآئنگ پیاده شوید. سپس با موتورسیکلت به اسکله تاپ لامو بروید.,ائو تائو (Ao Tao): در شرق جزیره سورین تایی قرار دارد و زیستگاه تعداد زیادی از لاک پشت های دریایی در نزدیکی جزایر مرجانی است. اینجا یک مکان خوب برای غواصی با اسنورکل و تماشای مرجان های نرم و ملخ های دریایی است.,جزیره پاچامبا یا جزیره کلانگ (Koh Pachumba or Koh Klang): در شمال جزیره سورین تایی قرار دارد. این منطقه دارای سواحل سفید ماسه ای نرم و تمیز است و در آب های آن ها جزایر مرجانی دست نخورده و بکری وجود دارد که سفره ماهی دیو (Manta ray) و انواع دیگر سفره ماهی و سایر ماهی های نادر از جمله خرچنگ های دریایی غول آسا در آن ها زندگی می کنند. با توجه به اینکه در زبان تایلندی به خرچنگ دریایی می گویند کانگ مانگکان (پنجه اژدها)، این خلیج را ائو مانگکان می نامند. اینجا مکان تخم گذاری لاک پشت های دریایی نیز می باشد.,جزیره کایی یا جزیره تورینلا (Koh Khai or Koh Torinla): در جنوب جزیره سورین تایی قرار دارد. در شرق این جزیره، یک ردیف طولانی جزیره مرجانی وجود دارد که هنوز هم در وضعیت خوبی هستند بنابراین، مکان خوبی برای غواصی با لوازم کامل هستند.,از مرکز استان پانگ نگا، سوار اتوبوس اسکله تاپ لامو شوید که ترمینال اتوبوسرانی پانگ نگا را ترک می کند، یا سواز اتوبوس بانکوک-سورات تانی یا بانکوک-رانونگ شوید و به تقاطع لام کائن بروید. سپس با موتورسیکلت به اسکله بروید.,از آمپوئه تایی موآئنگ، سوار مینی بوس سانگتائو شوید که در مسیر تایی موآئنگ-تاپ لامو حرکت می کند، یا سوار اتوبوس پوکت-تاکوا، یا اتوبوس پوکت-سورات تانی شوید که از بازار در جاده پتچاکاسم حرکت می کند، بعد در تقاطع لام کائن پیاده شوید. سپس با موتور سیکلت به اسکله بروید.,قایق موتوری یا قایق معمولی به طور دربست: بازدیدکنندگانی به طور گروهی سفر می کنند می توانند در نشانی های زیر برای کرایه کردن قایق معمولی یا قایق موتوری به طور دربست، اقدام کنند:,اسکله کورا بوری، آمپوئه کورا بوری، 60 کیلومتری پارک، این مسیر 4 ساعت به طول می انجامد. برای کرایه کردن قایق، با تلفن 076491378 با پارک ملی دریایی جزیره سورین و با تلفن 076491477-8 با دفتر تفریحگاه منظره سبز کورا بوری تماس بگیرید.,اسکله تاپ لامو، آمپوئه تایی موآئنگ، این سفر 4 ساعت طول می کشد. بازدیدکنندگان می توانند برای کرایه کردن قایق موتوری با هر آژانس مسافرتی که نزدیکشان است تماس بگیرند.,اقامتگاه: در این پارک 16 اتاق ییلاقی وجود دارد که هر اتاق دو نفره است، قیمت هر کلبه ییلاقی در اینجا 2000 بات است. با قیمت شبی 300 الی 450 بات، می توان یک چادر کرایه کرد. ,هزینه استفاده از مکان چادر زدن شبی 40 بات است که بازدیدکنندگانی که از چادرهایی که همراه خود آورده اند، استفاده می کنند باید این هزینه را پرداخت کنند. قیمت بلیط ورودی این پارک برای بزرگسالان 400 بات و برای کودکان 200 بات است. برای دیدن مناظر اطراف دو جزیره نیز یک سرویس قایق مهیا است که بلیط آن نفری 60 بات است. کرایه لباس غواصی نیز 150 بات است. برای کسب اطلاعات بیشتر با پارک ملی دریایی جزیره سورین، تامبان مورا تماس بگیرید و یا با آمپوئه کورا بوری، پانگ نگا با تلفن 076491378,076491582 تماس بگیرید و همچنین شماره تلفن 025620760 مربوط به دفتر پارک ملی گیاهان و جانوران وحشی می باشد.

,سیمیلان یک واژه مالزیایی است که یعنی نه جزیره یا یک گروه نه تایی. سیمیلان گروه کوچکی از نه جزیره است که از شمال تا جنوب کشیده شده اند و اسامی آن ها به ترتیب بدین شرح است: اسامی آن ها به ترتیب بدین صورت است: جزیره بون، جزیره بایو، جزیره سیمیلان، جزیره پایا، جزیره میانگ (دو جزیره همسایه)، جزیره پایان، جزیره پایانگ و جزیره هوایونگ. (Koh Bon, Koh Bayu, Koh Similan, Koh Payu, Koh Miang, Koh Payan, Koh Payang, Koh Huyong) سیمیلان که مساحت 12800 هکتار را اشغال کرده است در 1 سپتامبر 1982 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد و دفتر این پارم در جزیره میانگ قرار دارد. سیمیلان به دلیل مناظر زیبایش، هم در ساحل و هم زیر آب، بسیار معروف و مورد توجه است. سیمیلان در فاصله 70 کیلومتری شهر پانگ نگا قرار دارد. بهترین زمان برای دیدن جزیره سیمیلان بین ماه های نوامبر تا آوریل است.,جاذبه های تماشایی این پارک ملی شامل موارد زیر هستند:,جزیره سیمیلان یا جزیره پائت (Koh Similan or Koh Paet) بزرگ ترین جزیره در این گروه است. این جزیره دارای یک خلیج متمایز به شکل نعل اسب است که میانگین عمق آب آن 18.2 متر است. زیر آب پر از تشکیلات صخره ای و جزایر مرجانی است که شکل های متفاوتی دارند مانند اهو، برگ، مغز، قارچ. مرجان های قارچی شکل، در زمره مرجان های دست نخورده کشور هستند. ساحل ماسه ای سفید این جزیره نرم و زیبا و بسیار حیرت انگیز است. باید در اینجا غواصی کنید تا بتوانید دنیای واقعی زیر آب که پر از ماهی و مرجان است را از نزدیک لمس کنید. در جهت شمال، تشکیلات سنگی بزرگ و حیرت انگیزی قرار دارد که به صورت چکمه و سر دونالد داک (اردک دونالد-شخصیت کارتنی والت دیزنی) است. بخش بالایی ساحل جای خوبی برای تماشای اطراف است و در آن یک صخره وجود دارد که شبیه قایق بادبانی است.,جزیره با نگا (Koh Ba-ngu) نهمین جزیر در گروه جزایر سیمیلان است. شکل عجیب آن را به اشکال مختلف به نظر می رسد از جمله اینکه شبیه جمجمه است. منظره زیر آب به اندازه دره های بین جزایر مرجانی که عمیق و پر از ماهی های کوچک و بزرگ هستند زیبا است.,جزیره هیونگ (Koh Huyong) جزیره ای است که ساحلش سفیدتر و طویل تر از سواحل نه جزیره دیگر است. در فصل تخم گذاری لاک پشت ها، از نوامبر تا فوریه، ردپای لاک پشت هایی که برای تخم گذاری به ساحل می آیند را می بینید که شبیه رد پای هزارپا هستند.,جزیره میانگ (Koh Miang) دومین جزیره بزرگ در این گروه است. دفتر پارک ملی در این جزیره قرار دارد. این جزیره ساحل بسیار تماشایی و زیبایی دارد که برای چادر زدن و اقامت جای بسیار خوبی است.,نقاط غواصی: چند نقطه غواصی در اینجا وجود دارد که برای غواصی با اسنورکل و برای غواصی با وسایل کامل مناسب است. معروف ترین نقاط غواصی با وسایل کامل شامل تشکیلات سنگی که در سمت غرب جزیره تاچای قرار دارند و در آن می توان وال ها را دید، جزیره بان، تشکیلات سنگی کریسمس پوینت، تشکیلات سنگی فنتسی و ائو کوانگ آن (در شرق جزیره پائت) و غیره هستند. مکان های غواصی با اسنورکل در سراسر این جزایر پراکنده شده اند. نقاطی که پیشنهاد می کنیم در آن ها غواصی کنید صخره قایق بادبانی، ائو کوانگ اِن، پشت جزیره میانگ، هستند.,در این جزیره کلیه های ییلاقی و چادر و همچنین رستوران وجود دارد. برای رزروکردن جا با تلفن 025620760 با پارک ملی دریایی جزیره سیمیلان تماس بگیرید.,برای کسب اطلاعات بیشتر با تلفن 07642136یا076595045 با پارک ملی دریایی جزیره سیمیلان، مو 1، تاپ لامو، تامبان لام کائن، آمپوئه تایی موآئنگ، پانگ نگا، تماس بگیرید.

,این پارک ملی دریایی کلاً مساحتی در حدود 10000 هکتار در آمپوئه موآئنگ پانگ نگا، آمپوئه تاکوا تانگ کا تائو را پوشش می دهد. این پارک در 29 آوریل 1981 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد و تبدیل به دومین پارک ملی دریایی تایلند شد و بیشتر این منطقه را آب دریا و جزایر زیبایی از جنس کوه های سنگ آهکی در اشکال گوناگون فرا گرفته است. دسامبر تا آوریل مناسب ترین دوره برای بازدید از این پارک است اما از ماه مه تا اکتبر، دوره بارندگی های سنگین و امواج شدید است.,جاذبه های جالب در این پارک ملی:,جزیره پانی یک جزیره کوچک با سطحی هموار به وسعت حدود 2 هکتار و دارای 200 خانه روستائی است. بیشتر ساکنین این جزیره را مسلمانان تایلندی تشکیل داده اند که از راه ماهیگیری و فروش سوغات و غذا به بازدیدکنندگان امرار معاش می کنند. یک مدرسه و یک مرکز بهداشت و همچنین استدیوم بزرگ شناور فوتبال که در فهرست جالب ترین استدیوم های فوتبال جهان است در این جزیره وجود دارند.,جزیره پاناک یک جزیره زیبا و دارای غارهای فراوان با استالاکتیت و استالاگمیت های زیبا است و یک آبشار کوچک پله پله ای نیز در آن وجود دارد.,جزیره پینگ کان یک جزیره در کنار دریا است و علت انتخاب این نام این است که در این جزیره یک کوه سنگی وجود دارد که به دو بخش شکافته شده است و قسمت کوچکترش به سمت پایین سُر خورده است طوری که قاعده آن در خاک مدفون شده است اما بخش های بالا هنوز هم به هم تکیه کرده اند. منظره پشت جزیره پینگ کان بسیار تماشایی است زیرا جزیره تاپو که به جزیره جیمز باند نیز معروف است در پشت زمینه آن دیده می شود و شبیه یک میخ-تاپو-است که در دریا فرو رفته است.,جزیره ما چو در مسیر جزیره پانی قرار دارد و شبیه یک سگ، با سر و بدن و یک دم مودار است.,جزیره کیان یا نقاشی های سنگی در مسیر جزیره پانی است. در این جزیره تصاویر حیوانات گوناگون روی صخره ها کنده کاری شده اند و تصور می شود ملوانانی که در اینجا توقف کرده و لنگر کشتی هایشان را به دریا انداخته اند آن ها را نقاشی کرده اند. بنا به گزارش اداره هنرهای زیبای تایلند این نقاشی ها حداقل 3000 سال قدمت دارند.,جزیره هونگ دارای تپه های پیچ در پیچی است که در آغوش دریا خفته اند و شبیه یک اتاق بزرگ هستند که دو در دارد و جزایر مرجانی زیبا را در خود جای داده است.,سفر به پارک ملی پانگ نگا حدود سه ساعت طول می کشد و می توان یک سفر نصف روزه به آن داشت. قیمت بلیط ورودی این پارک 200 بات است. تفریحگاه خلیج پانگ نگا در نزدیک اسکله تا دان، اقامتگاه های راحت و مناسبی دارد. در پارک ملی کلبه هایی ییلاقی و چادر مهیا است. برای کسب اطلاعات بیشتر به پارک ملی او پانگ نگا در 80 مو 1، تامبان جزیره پانی، آمپوئه موآئنگ، پانگ نگا مراجعه کنید و یا با تلفن 076411136,076412188 تماس بگیرید.,امکانات اقامتی: تفریحگاه خلیج پانگ نگا نزدیک اسکله تا دان است و اتاق های راحتی برای مسافران دارد اما خود پارک ملی نیز کلبه ییلاقی و چادر دارد که اجاره می دهد. کلبه های ییلاقی پارک ملی ظرفیت 4 الی 15 نفر را دارند و قیمت اجاره آن ها بین 700 الی 1500 بات است. اگر بازدیدکنندگان چادر مسافرتی به همراه داشته باشند، باید برای برپا کردن هر چادر 20 بات پرداخت کنند.

,پارک ملی کائو لامپی تایی موآئنگ در 14 آوریل 1986 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد و مساحت 7200 هکتار را در برگرفته است. این پارک ملی دو بخش دارد: یعنی رشته کوه لام پی که شامل یک ردیف طولانی از کوه هایی است که از جنس سنگ های آتشفشانی هستند و قدمت آن ها بین 60 الی 140 میلیون سال است و هات تایی موآئنگ که یک ساحل ماسه ای سفید در کنار دریای اندامان است. رشته کوه لام پی دارای جنگل های همیشه سبزی است که گونه های گیاهی مانند یانگ (دیپتروکارپوس الاتوس)، تاکیان تونگ (هوپی ادوراتا)، کراباک (انیسوپترا کاستاتا)، سرخس، درخت خون سیاوشان، خیزران و غیره در آن وجود دارند. ارتفاع بلندترین قله این رشته کوه 622 متر است. در غرب هات تایی موآئنگ سواحل ماسه ای سفید قرار دارند و در شرق آن یک جنگل مردابی وجود دارد که مقر پارک ملی نیز در آن واقع شده است. حیواناتی که در این پارک یافت می شوند شامل گربه زباد، گوزن یال دار، مرغ جنگلی قرمز، کبوتر نورک باریک و غیره هستند. جانوران و گیاهان دریایی این پارک شامل استینگری، شاه ماهی، ماهی پرنده، ستاره دریایی و جزایر مرجانی کوچک هستند.,جاذبه های زیبای این پارک ملی,هات تایی موآئنگ در بخش بهداشت تایی موآئنگ قرار دارد و باید به سمت راست بپیچید و 1.5 کیلومتر پیش بروید و بعد 5 کیلومتر در امتداد ساحل پیش بروید تا به مکان مقر پارک برسید. هات تایی موآئنگ دارای یک ساحل ماسه ای سفید است که بیش از 13 کیلومتر به موازات بزرگراه ادامه دارد و آب دریای این ساحل زلال و شفاف و مناسب شنا کردن است. در طول نوامبر-فوریه لاک پشت های دریایی برای تخم گذاری به این ساحل می آیند. بنابراین، می توانید در شب های مهتاب، لاک پشت ها را هنگام تخم گذاری تماشا کنید. هر سال در ماه مارس وقتی بچه لاک پشت ها از تخم ها بیرون می آیند مردم در یک مراسم سنتی موسوم به فستیوال آزاد کردن لاک پشت های دریایی، بچه لاک پشت ها را در دریا آزاد می کنند.,تانگ سامت یک جنگل کجوپوت است که مساحتی به وسعت 160 هکتار را اشغال کرده است و در وسط هات تایی موآئنگ قرار دارد. این جنگل دارای ماسه های سفید و نرم است.,نامتوک تان پرای یک آبشار بسیار بزرگ است که از کائو تان یان سایی سرچشمه می گیرد. جنگل های اطراف آن با داشتن درختان بلند، یک مکان سایه دار ایجاد کرده اند. برای آمدن به اینجا از آمپوئه تایی موآئنگ در بزرگراه شماره 4 حرکت کنید و بین کیلومتر 28-29 به سمت راست بپیچید و 7 کیلومتر دیگر پیش بروید.,نامتوک لام پی یک آبشار متوسط چهار ردیفی است که از کوه های لام پی سرچشمه می گیرد. حوزه این رودخانه بزرگ است و در تمام طول سال آب دارد. در فصل بارندگی، معمولاً مردم محلی به اینجا می آیند. برای رسیدن به این آبشار: از آمپوئه موآئنگ در بزرگراه شماره 4 حرکت کنید و بین کیلومتر 33-32 به سمت راست بپیچید و 2 کیلومتر دیگر پیش بروید.,امکانات اقامتی: در این پارک 6 کلبه ییلاقی برای گردشگران وجود دارد که هر کدام 5 الی 10 نفره هستند و قیمتشان بین 800 الی 1500 بات است، البته قیمت اجاره چادرهای 3 الی 5 نفره 450 بات است. هزینه استفاده از محل چادر زدن برای کسانی که خودشان چادر می آورند نفری 20 بات است. غذاخوری هایی نیز در اینجا برای گردشگران وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر لطفاً با تلفن 076417206 با پارک ملی کائو لام پی-هات تایی موآئنگ، آمپوئه تایی موآئنگ، پانگ نگا و یا با تلفن 025620760 با پارک ملی، اداره محافظت از حیات وحش و گیاهان، بانکوک تماس بگیرید.

,این پارک ملی در آگوست 1991 میلادی تأسیس شد و مساحت بزرگی معادل 12500 هکتار را در چهار منطقه مختلف امفوئس از جمله تاکوا پا، تایی موآئنگ، کاپونگ و موآئنگ پانگ نگا در برگرفته است. این منطقه زیبا بسیاری از کوه های پرپیچ وخم معروف مانند کائوک لاک، کائو سائنگ تانگ، کائو مایی کائو و کائو پلای بانگ تو را در بر دارد-همه این کوه ها پوشیده از جنگل های همیشه سبزی هستند که در آن ها می توان گونه های نادر گیاهان وحشی را یافت مانند یانگ نا (دیپتروکارپوس الاتوس)، پایوم (شوریا روکبرگی)، ساج مالاکا، باناک (مسیوا فریا)، تاکیان تونگ (هوپی ادوراتا)، کراباک (انیسوپترا کاستاتا) و غیره.,ارتفاع بلندترین قله کوه در اینجا 1077 متر بالاتر از سطح دریاست و دو رودخانه بزرگ یعنی پانگ نگا و تاکوا پا از آن سرچشمه می گیرند، این دو رودخانه برای ابرسانی به استان بسیار مهم هستند و مأمن حیوانات جالبی مانند خوک خرطوم دراز مالزیایی، ببر، سروی سوماترایی، میمون، میمون های دم دراز لانگور، اهو، اهوان زوزه کش، قرقاول تیزبین زیبا، پرنده منقار بلند، دارکوب، بلبل و مرغ مینا می باشند. ,چیزهایی که در اینجا سرگرمی و ماجراجویی زیادی در بر دارند دو مسیر گردشی زیبا هستند که در آن ها می توانید به طرف آبشار تان چانگ فا بروید-پیمودن یکی از این مسیر ها 2 ساعت (5 کیلومتر) به طول می انجامد و دیگری 5 ساعت (7 کیلومتر)، این دو مسیر از دل نوای حیرت انگیز جنگل عبور می کنند. فراموش نکنید که در این مسیرها به راهنمای سفر نیاز دارید.

,می توان از راه دور آبشار پرشیب نگاو که در تامبان نگاو در نزدیکی پارک ملی کلانگ پراو قرار دارد را دید زیرا ارتفاع 300 متری آن موجب شده است این آبشار مسلط بر نقاط اطرافش باشد. ماجراجویی هایی که در اینجا می توان انجام داد شامل گردش تا نوک آبشار می باشند. آبشارهای زیادی در این منطقه وجود دارد مانند نام توک کلانگ پرا و نام توک بانگ رین که هردویشان مانند آبشار نگاو شگفت انگیز و تماشایی هستند. دیگر جاذبه ای که در این منطقه قرار دارد یک چشمه آبگرم به نام بو نام ران پان رانگ است. این چشمه آبگرم گِلی دارای 13 سرچشمه عمیق است. امکانات استحکام و foot onsen (برکه یا حوضچه کوچکی که می توان کنار آن نشست و پاهای خود را در آب گرم فرو برد.) نیز برای بازدیدکنندگان وجود دارد. در طول ماه مه تا دسامبر، بازدیدکنندگان می توانند در کلانگ یائه نیز رفتینگ کنند. امکانات اقامت نیز در اینجا فراهم است.

,لائم سان که در سال 1983 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد یک پارک ساحلی است که پهنه آن شامل چند جزیره زیبا است مانند جزیره کایی یایی که بهترین نقطه برای غواصی با اسنورکل در آب های کم عمق و دارای جزایر مرجانی رانونگ است. بیشتر این جزایر هنوز هم طبیعت بسیار خوبی دارند و بازدیدکنندگان می توانند در جزیره در مسیرهای طبیعی گردش کنند و پرندگان دریایی را ببینند. یک جزیره دیگر جزیره کام است که ماسه های سفید و تمیز آن سراسر جزیره را فرا گرفته اند و مانند جزیره کانگ کائو زیستگاه هزاران خفاش است. این جزیره یکی دیگر از بهترین نقاط برای غواصی است. امکانات اقامتی نیز در اینجا برای بازدیدکنندگان مهیا است. بهترین فصل برای بازدید از این جزیره ژانویه تا مارس است.

,این پارک نخستین پارک ملی دریایی تایلند است و در 19 آوریل سال 1974 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد و در سال 1982 میلادی یونیسف آن را به عنوان مخازن و پارک های میراث آسه آن اعلام کرد و همچنین به دلیل تاریخ و طبیعت زیبایش بسیار پرآوازه است. این پارک در دریای اندامان در فاصله 40 کیلومتری شهر ساتان و یا 22 کیلومتری اسکله پاک بارا در دریا قرار دارد. این پارک از شمال با پارک ملی موکو پترا هم مرز است و از جنوب با دریای مالزی هم مرز است. این پارک مساحتی به وسعت تقریباً 1490 کیلومتر مربع را پوشش داده است و شامل جزیره و دریا می باشد. از بین 51 جزیره این منطقه، هفت جزیره بزرگ در اینجا قرار دارند: جزیره تاروتاو، جزیره ادانگ، جزیره راوی، جزیره لیپ، جزیره کلانگ، جزیره باتوانگ و جزیره بیتسی. این جزایر به صورت دو گروه عمده تقسیم شده اند: موکو تاروتاو و موکو ادانگ-راوی. بهترین زمان برای بازدید از این پارک ملی بین نوامبر تا آوریل است.,جزیره تاروتاو بزرگ ترین جزیره این پارک است که مساحت 152 کیلومتر مربع را پوشش داده است. بیشتر این مناطق کوهستانی هستند و جنگل های مربوط و همیشه بهار آن ها زیستگاه گونه های جالب گیاهان و جانوران وحشی هستند. خلیج های متعدد، کوچک و بزرگ و سواحل زیبا در اینجا وجود دارد. در دریا، گونه های مختلف ماهی ها از جمله 4 گونه لاک پشت دریایی در معرض انقراض را می توان دید. واژه تاروتاو از واژه مالزیایی تالاترو، به معنای وجود خلیج های متعدد گرفته شده است که تلفظ آن به تدریج تغییر کرده است.,جدای از نعمت طبیعت، جزیره تاراتاو دارای یک تاریخ به یاد ماندنی است. در سال 1936میلادی، سیاست دولت برای اداره اصلاحات این بود که یک ساختمان دارالتأدیب و زندان بسازد. تاراتاو که یک جزیره دور افتاده است و موانعی دارد که جلوی فرار زندانیان را می گرفت برای این هدف انتخاب شد. یک ساختمان اداری، خانه هایی برای زندانبانان، یک خوابگاه برای زندانیان و یک مرکز آموزش حرفه ای در تالو واو و تالو یودانگ ساخته شد. در سال 1938 میلادی، نخستین گروه 500 نفره زندانیان به این جزیره فرستاده شدند و تعداد زندانیان به تدریج افزایش یافت و حدوداً به 3000 تن رسید. در سال 1939میلادی، دولت 70 زندانی سیاسی دیگر را از شورشیان بووندت و نایی سیپ فرستاد تا در تالو یودانگ زندانی شوند.,در سال 1941 میلادی، جنگ جهانی دوم بر ملک کانون اصلاح تاراوتاو اثر گذاشت و موجب شد به دلیل قحطی و نبود دارو عده زیادی از زندانیان بر اثر بیماری جان خود را از دست بدهند. زندانبانان و عده ای از زندانیان تصمیم گرفتند به کشتی های تجاری که از تنگه ملاکا عبور می کردند حمله کنند و اجناس آن ها را به یغما ببرند، این امر موجب شد کشتی های تجاری از ترس به این منطقه نزدیک نشوند. در سال 1946 میلادی، دولت بریتانیا که در آن زمان بر ملاکا حاکم بود با کسب اجازه از دولت تایلند توانست جلوی دزدان دریایی تاراتاو را به زور بگیرد. بعداً اداره اصلاحات، لغو ملک کانون اصلاح را اعلام کرد. از آن پس، این جزیره به مدت 26 سال متروکه بود تا اینکه اداره جنگلبانی سلطنتی در سال 1974 میلادی تأسیس پارک ملی تاراتاو را اعلام کرد و بدین ترتیب اینجا نخستین پارک ملی دریایی تایلند شد.,جاذبه های گردشگری:,او پانته ملاکا یک خلیج است که ساحل طویل آن سفید و تمیز است. مقر اصلی پارک ملی تاراتاو در اینجا قرار دارد. یک مرکز خدمات گردشگری در اینجا وجود دارد که در آن یک نمایشگاه درباره طبیعت و تاریخ جزیره تاراتاو برگزار می شود. این خلیج یک نقطه خوب برای تماشای غروب زیبای خورشید دارد. بازدیدکنندگان می توانند با پای پیاده به پا تاو بو (صخره تو بو) بروند و این منظره را تماشا کنند.,او چاک؛ این خلیج کوچک کنار پانته ملاکا قرار دارد.,او مو لائه: در 4 کیلومتری مقر پارک قرار دارد. این خلیج دارای یک ساحل ماسه ای سفید و تمیز است. باغ های زیبای نارگیل در یک محیط آرام و همچنین کلبه هایی ییلاقی که برای تفریح و استراحت مناسب هستند در این جزیره وجود دارند.,نامتوک لودو: یک آبشار زیبای کوچک است که در 3 کیلومتری او سان قرار دارد. یک مسیر طبیعی از او سان به نامتوک لودو وجود دارد.,فعالیت ها:,او سان: در فاصله 8 کیلومتری مقر پارک واقع شده است. این خلیج منحنی شکل، دارای سواحل ماسه ای است که سواحل سنگلاخی در بین آن ها پراکنده شده اند. اینجا زمین تخم گذاری لاک پشت های دریایی نیز می باشد. در اینجا یک مکان برپا کردن چادر نیز وجود دارد که در آن خدمات عرضه غذا و نوشیدنی نیز فراهم است. آبشارهای کوچک نیز در اینجا وجود دارند: نامتوک لودو و نامتوک لوپو که مکان های مناسبی برای گردش در جنگل و مطالعه طبیعت هستند.,او تالو واو: یک خلیج است که در شرق جزیره قرار دارد و اینجا نیز یک نقطه دیگر برای تماشای طلوع زیبای خورشید است. ایستگاه جنگلبانی پارک تو تو 1 (تالو واو) در اینجا قرار دارد. اینجا یک منطقه تاریخی است که ملک اصلاحی برای زندانی کردن زندانیان خطرناک در آن تأسیس شد. امروزه در این پارک ساختمان هایی مانند ساختمان های قبلی، یعنی خانه های زندانبانان، خوابگاه زندانیان و مرکز آموزش حرفه ای بنا شده است و یک قبرستان که 700 تن در آن دفن شده اند نیز در اینجا وجود دارد.,او تالو یودانگ: یک خلیج است که در جنوب جزیره، در 8 کیلومتری کاو لانگکاوی قرار دارد. ایستگاه نگهبانی پارک تو تو 2 (تالو یودانگ) در اینجا قرار دارد. در گذشته زندانیان سیاسی شورش های بووندت و نایی سیپ در اینجا حبس شده بودند.,تام چوراک: یک غار به عمق 300 متر است. در داخل آن می توان اشکال گوناگون استالاکتیت ها و استالاگمیت ها را دید. برای بازدید از این غار می توانید در آن یک سفر 20 دقیقه ای با قایق های طویل داشته باشید. قایق در کلانگ پانته ملاکا (کانال پانته ملاکا) گردش می کند، در اینجا تعداد زیادی درخت مردابی در کناره های آب روییده اند. برای سیاحت در داخل غار حدوداً به یک ساعت زمان نیاز است. بازدیدکنندگان باید با خود چراغ قوه همراه داشته باشند. بازدیدکنندگان باید برای کسب اطلاعات بیشتر و یا بردن یک مأمور به عنوان راه بلد و راهنما، با مرکز خدمات گردشی پارک تماس بگیرند.,چشم انداز پا تو بو: پا تو بو یک صخره به ارتفاع 60 متر بالاتر از سطح دریا است. ظرف بیست دقیقه پیاده روی از دل جنگل همیشه بهار و خشک می توان به این نقطه رسید. این چشم انداز که در پشت مقر پارک است به ساحل او پانته ملاکا، کاو بولان، کاو لانگ، کاو کاکی، کاو ادانگ، کاوراوی و موکو پترا مشرف است. در اینجا می توان منظره زیبای غروب آفتاب را نیز تماشا کرد.,در منطقه او پانته ملاکا چند مسیر طبیعی وجود دارد. یک مسیر طبیعی به طول 12 کیلومتر بوده و از دل جنگل همیشه بهار عبور می کند و به او تالو واو منتهی می شود. درختان انبوه و گیاهان پرسایه، این مسیر را احاطه کرده اند. حیوانات وحشی مانند گراز، آهوی ختن و بسیاری از گونه های جالب پرندگان به ویژه پرنده منقار بلند را می توان در امتداد این مسیر دید.,یک مسیر طبیعی دیگر به او چاک، او مو و او سان می رود. این پیاده روی 8 کیلومتری در دل جنگل بارانی بکر و دست نخورده حدود دو ساعت به طول می انجامد. این مسیر برای تماشای پرندگانی مانند پرنده منقال بلند و درونگو خوب است.,گشت وگذار در اطراف جزیره. این مسیر گردشی، بهترین راه برای مطالعه طبیعت به عنوان بخشی از گردش در محیط زیست است. در این پارک قایق ها و مأمورین راهنما در خدمت گردشگرانی هستند که به دیدن این سواحل می آیند. بازدیدکنندگان می توانند در یک سفر یک روزه با قایق به تماشای پرندگان او چاک و دیدن یک ساحل ماسه ای سفید در او سان که طویل ترین ساحل در جزیره تاراتاو است، آثار تاریخی در او تالو یودانگ و طبیعت او تالو واو، غواصی در جزایر مرجانی و بازدید از جنگل مردابی بروند. برای کسب اطلاعات بیشتر به مرکز خدمات گردشی این جزیره تماس مراجعه کنید.

,پارک ملی تیل بان که در 27 اکتبر 1980 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد در بان وانگ پراجان، تامبان وانگ پراچان، در 40 کیلومتری شهر ساتان قرار دارد. این پارک به مساحت 19600 هکتار، کاپانگ پالوت و مخازن جنگل ملی هوآ کرامینگ و منطقه جنگلی پا کان بو نام پویو را در برگرفته است.,واژه تیل بان از واژه مالزیایی لوئت روئبان گرفته شده است که به دریای نشست کرده یا دریایی که در نتیجه فرونشستگی زمین بین (کوه) کاو و (کوه) چین و کائو موت دائنگ پدید آمده است اشاره دارد. ,تیل بان یک دریاچه بزرگ است که منطقه ای به وسعت حدوداً 10000 هکتار را در بر دارد. بیشتر بخش های این منطقه مجموعه ای از مناطق کوهستانی و جنگل های متراکم و انبوه هستند. حیوانات وحشی که در اینجا زندگی می کنند شامل سروو، فیل، خوک خرطوم دراز، گراز وحشی، میمون، میمون های درازدست و کیات واک، یا ما نام (وزغ بزرگ آسیایی یا وزغ بزرگ مالزیایی) هستند. وزع نماد تیل بان است. تیل بان شبیه یک ترکیب غورباغه و وزغ است که دم دارد. اما شبیه یک توله سگ هم به نظر می رسد. کنار دریاچه، به ویژه در فصل بارندگی، تعداد این جانوران بی نظیر بسیار افزایش پیدا می کند. این مکان جای خوبی برای علاقه مند ان به پرندگان است، آن ها نباید فرصت دیدن پرنده های اینجا را از دست بدهند. گونه های مختلفی از پرندگان در اینجا زندگی می کنند مانند ویسکرد تریسویفت، بلبل طوق دار، فرکتیل گردن بلوطی، دارکوب و غیره,جاذبه های پارک ملی تیل بان:,بوائنگ تیل بان: یک دریاچه آب شیرین است که در وسط دره ای قرار دارد که بین رشته کوه چین و وانگ پرا واقع شده است. در اینجا ماهی های آب شیرین و صدف به وفور یافت می شوند. در اطراف دریاچه گیاهان باکونگ (هانگوانا مالایانا) که به طور انبوه می رویند وجود دارند. در کنار دریاچه این پارک چند آلاجیق وجود دارد و یک مسیر چوبی نیز دور دریاچه ساخته شده است که بازدیدکنندگان می توانند در آن قدم بزنند.,نامتوک یا روی: از جنگل هوآ کرامینگ سرچشمه می گیرد. این آبشار دارای نه ردیف است و بازدیدکنندگان می توانند در تمام استخرهای این ردیف ها شنا کنند. ,رسیدن به اینجا: از کیلومتر 14-15 بزرگراه 4184 (کان ساتو-وانگ پراچان) حرکت کنید و شش کیلومتر پیش بروید سپس در یک جاده فرعی، هفتصد متر بپیمایید تا به آبشار برسید.,نامتوک تون پلیو: از کوه چین سرچشمه می گیرد. این آبشار بزرگ و چند ردیفه زیبا از یک صخره بلند به پایین جاری می شود. ,رسیدن به اینجا: از کیلومتر 10-9 بزرگراه 4184 (کان ساتو-وانگ پراچان) و یا از مقر پارک ملی حرکت کنید و ده کیلومتر پیش بروید سپس وارد یک جاده خاکی شوید و 3 کیلومتر در آن پیش بروید تا به آبشار برسید. در این پارک خانه و چادر برای اقامت بازدیدکنندگان وجود دارد.

,پارک ملی جزیره سوک در سال 1980 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد و یک جنگل بارانی دست نخورده است که با رشته کوه های سنگ آهکی و صخره های بلند احاطه شده است. این پارک مساحتی در حدود 646 کیلومتر مربع را اشغال کرده است و جاذبه های اصلی آن شامل نامتوک مائه یایی و نامتوک سیپ اد چان هستند که می توان با اتومبیل به آن ها رفت اما می توان با پای پیاده به سایر آبشارها و غارها رفت.,این منطقه زیستگاه حیوانات وحشی مانند فیل، گربه وحشی، سروو، میمون های دم دراز، ببر و خرس است. در اینجا می توان گونه های نادر گل ها را نیز یافت اما چیزی که بیشتر بازدیدکنندگان به دنبال دیدن آن هستند بوا پوت یا رافلسیا کری میر است، این گل فقط در اینجا یافت می شود و ادعا می شود که بزرگ ترین گل جهان است و در ماه های اکتبر و دسامبر که شکفته می شود قطر آن به 80 سانت می رسد. توجه داشته باشید که برای دیدن این گل، به 5 الی 8 ساعت پیاده روی نیاز است. کلبه های پارک و سایر کلبه های کارآفرینی و فضای برپا کردن چادر و خانه های روی کلک ها نیز در این پارک مهیا هستند.

,این پارک به مساحت 42500 هکتار پوشیده از جنگل های بکر و دست نخورده و گیاهان نادر است و نواحی بان نا سان، کانچانادیت و ویانگ سا را در برگرفته است. این منطقه در 31 دسامبر 1991 به عنوان پارک ملی اعلام شد. حیوانات وحشی مانند فیل، بز کوهی، خوک خرطوم دراز، آهوی ختن و گرازهای وحشی در این پارک یافت می شوند و قله کوه در تمام طول سال پوشیده از مه است. جاذبه های این پارک شامل آبشار تا فا، آبشار موآئنگ توات، غار کامین و کمپ 180 و همچنین کمپ 357 هستند.

,این پارک ملی که طبیعت دریایی بکر و دست نخورده ای دارد شامل 50 جزیره است. دیدنی ترین چشم انداز این جزیره در بالای جزیره ووا تا لاپ قرار دارد که برای رفتن به آن باید زحمت بالا رفتن از ارتفاعات را به خود داد اما تماشای منظره دیدنی و بی پایان جزیره تایلند ارزش این زحمت را دارد. ,یکی دیگری از جاهای دیدنی در جزیره مائه کو است و آن یک تالاب سبز بزرگ واقع در وسط کوه های سنگ آهکی است.

,این ایستگاه که اولین مکان مطالعه حیات وحش و طبیعت تایلند است پوشیده از درختان بزرگ، جویبار و آبشارهایی مانند تان یایی، تان نویی و جزیره چانگ است. مسیر مطالعات طبیعی اینجا یک مسیر پیاده روی است که برای مطالعه طبیعت از نزدیک بسیار خوب است و تابلوهای راهنمایی که در کنار این مسیر قرار دارند شامل اطلاعاتی درباره محیط زیست هستند. ,در ساختمان موزه و نمایشگاه، نمایشگاه هایی درباره طبیعت و حفظ منابع برپا است. این ایستگاه در فاصله 21 کیلومتری شهر در جاده ترانگ-پاتهالانگ قرار دارد. از ایستگاه مو 7، تامبان چانگ، آمپوئه تا یانگ، صندوق پستی 4، ترانگ می توان اطلاعات بیشتری کسب کرد.

,هات چائو مایی که در 14 اکتبر 1982 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد یک منطقه ساحلی 20 کیلومتری است که دارای یک ساحل 5 کیلومتری با ماسه های تمیزی است که یک تپه سنگ آهکی روی آن سایه انداخته است و یک غار در آن وجود دارد که بقایای انسان های ما قبل تاریخ در آن یافت شده است. جاذبه های خشکی های این پارک شامل ساحل ساحل پاک منگ، ساحل چانگ لانگ، ساحل سان، ساحل یائو، ساحل یانگ لینگ، ساحل چائو مایی و غار چائو مایی هستند که با اتومبیل می توان به همه آن ها دسترسی داشت. داگونگ های در معرض انقراض، لک لک های گردن سیاه نادر، خوک های وحشی، مورچه خوار فلس دار و لانگورها در این پارک زندگی می کنند. این پارک هفت جزیره دیگر از جمله جزیره ماک، جزیره کرادان، جزیره چویک، جزیره پلینگ، جزیره وائن، جزیره منگ و جزیره چاو مایی را نیز در بر می گیرد. امکانات اقامت در این جزیره مهیا است.