لیست همه ی اماکن

,این یک مکان تاریخی است که حاکم قبلی ترانگ، پرایا راتسادانوپرادیت در آن زندگی می کرد. در داخل این ساختمان چوبی دو طبقه یک تندیس مومی از حاکم قبلی و کلکسیون وسایل شخصی روزانه او وجود دارد. به تازگی، خانواده نا رانونگ این خانه را اداره می کنند. موزه در 200 متری شهرداری کانتانگ در شماره 1، جاده کای پیتاک، تامبان کانتانگ قرار دارد. این موزه هر روز به روی عموم باز است به جز دوشنبه ها (این موزه در روزهای تعطیل عمومی باز است اما روز بعد تعطیل است). خدمات راهنمای سفر نیز برای گردشهای گروهی فراهم است و گردشگران باید از قبل با تلفن 075251100 مدرسه کانتانگ پیتایاکون تماس بگیرند و هماهنگی های لازم را انجام دهند.

,این درخت که در کنار جاده ای قرار دارد که به کانتانگ منتهی می شود، معرف اولین دسته از درختان کائوچو است که پرایا راتسادانوپرادیت آن ها را برای صنعت پیشتاز کشتزار کائوچو در 1899 کاشت.

,این پارک در فاصله تقریباً 24 کیلومتری شهر قرار دارد. این پارک مساحت 40 هکتار را اشغال کرده است و محیط تماشایی و منظره دیدنی دریا و ناحیه کاتانگ را در بر دارد. از آنجایی که این پارک برای پرورش دادن درختان بزرگ و گیاهان تزئینی ساخته شده است مجهز به تسهیلات گردشگری است که شامل آلاجیق و استراحتگاه و فضای پارکینگ می باشد.

,این ساحل طویل از کوه هایی که شبیه باله کوسه هستند شروع می شود و تا شمال ادامه دارد. این ساحل در مو 6 در تامبان جزیره لیبونگ قرار دارد و آراسته به صنوبرهای دریایی زیبا است بنابراین، جای خوبی برای چادر زدن است. انتخاب های خصوصی نیز در اینجا وجود دارند.

,جزیره لیبونگ، بزرگ ترین جزیره ترانگز در تامبان لیبونگ قرار دارد و بخشی از منطقه حفاظت شده حیات وحش مجمع الجزایر لیبونگ است که مقر این جزایر در آن قرار دارد. جزیره لیبونگ با مساحت 40000 کیلومتر مربع، بهشت دوستداران تعطیلات است و دارای دهکده های ماهیگیری متعددی است که بیشتر ساکنان آن ها مسلمان هستند.,این جزیره دارای دماغه ها و سواحل متعددی مانند ساحل تاپ، دماغه چو هوی، دماغه توات و دماغه تو چای است. بازدیدکنندگان می توانند هنگام جزر از دماغه چو هوی تا جزیره توپ را با پای پیاده بروند، پرندگان دریایی و پرندگان مردابی بسیار زیادی در فصل مهاجرت از اقلیم های خنک تر به جزیره توپ می آیند. در این جزیره انبوه علف های دریایی وجود دارد که در آن ها می توان گله های گاوهای دریایی کمیاب را دید. اینجا زیستگاه انواع پرندگان بومی و مهاجری است که تعدادشان در زمستان ها زیاد می شود.,بازدیدکنندگان می توانند از جزیره لیبونگ منظره جزیره چائو مایی و دماغه چائو مایی را ببینند. برای آمدن به این جزیره سوار قایق هایی شوید که هر یک ساعت یکبار از اسکله هات یائو بان چائو مایی راهی اینجا می شوند. کرایه این سفر 30 دقیقه ای، 400 بات برای یک قایق دربست است. امکانات اقامت نیز در این جزیره فراهم است. برای کسب اطلاعات بیشتر لطفاً با منطقه حفاظت شده حیات وحش مجمع الجزایر لیبونگ، صندوق پستی 5، آمپوئه کانتانگ، ترانگ و با تلفن 075251932 تماس بگیرید.

,جزیره ماک نه تنها یک جاذبه گردشگری زیبای دیگر است بلکه جالب ترین جاذبه در دریای ترانگ است و یک مقصد سفر خوب برای گردشگرانی است که شیفته طبیعت هستند. این جزیره که تقریباً در نقطه مقابل هات چانگ لانگ که روی خشکی است قرار دارد، دارای سواحل بی نقصی برای شنا کردن و چادر زدن است و ارزش آن را دارد که مرجان های دوست داشتنی دور این جزیره را ببینید. ,علاوه بر این، در سمت غرب این جزیره صخره های بلند و باشکوهی رو به دریا قرار دارند و یک دهکده در سمت شرق آن وجود دارد که رو به خشکی ها است و پرستوهای زیادی روی صخره های جزیره لانه گزیده اند.,تام موراکوت هیبت انگیز در جنگل در میان صخره ها پنهان شده است. ورودی این غار، یک گذرگاه کوچک در ضلع غربی جزیره است که می توان هنگام جزر با قایق به آنجا دست یافت. طول خود این غار از ورودی تا خروجی اش حدود 80 متر است و از آن سو در یک ساحل سفید با یک استخر باز و سبزرنگ که دور تا دورش را صخره های بلند احاطه کرده اند به طرف اقیانوس باز می شود.,برای مشاهده فعالیت های واقعی روزانه ماهیگیران از خلیج پانگکا، دهکده ماهیگیری مسلمان نشین کیوا لائم، واقع در ضلع جنوبی جزیره دیدن کنید.,گردشگران می توانند برای آمدن به جزیره ماک، از اسکله پاک منگ در آمپوئه سیکاو قایق کرایه کنند و پس از 40 دقیقه به اینجا برسند. کرایه قایق حدود 1500 بات در روز است. امکانات اقامتی نیز در این جزیره فراهم است.

,یکی از زیباترین جزایر در ترانگ، جزیره کرادان است که پس از یک سفر 40 دقیقه ای می توان از خشکی ها به آن رسید. بیشتر این جزیره، که مساحت کلش 96 هکتار است به پارک ملی هات چائو مایی تعلق دارد. بقیه این جزیره را کشترازهای خصوصی کائوچو و نارگیل پوشانده اند.,در این جزیره رستوران ها و اقامتگاه های خوبی برای گردشگران وجود دارد. جالب ترین ویژگی جزیره کرادان، ساحل سفید و نرم و آب های زلال و شفافش است که می توان منظره تپه های مرجانی زیر آب را از بالا دید. این تپه ها از انتهای سواحل شمالی تا به درون آب های ساحلی کشیده شده اند. انواع ماهی های رنگارنگ در مرجان های آب های کم عمق زندگی می کنند و موجب شده اند اینجا یک مکان خوب و کامل برای غواصی با اسنورکل باشد. جزیره کرادان در غرب جزیره ماک و جزیره لیبونگ قرار دارد. گردشگران می توانند در یک سفر یک و نیم ساعته با قایق از اسکله پاک منگ، به جزیره کرادان بیایند.یک تفرجگاه در جزیره کرادان وجود دارد که در آن کلبه هایی ییلاقی و اتاق و همچنین امکانات عمده تفریحی فرهم است.

,هات چائو مایی که در 14 اکتبر 1982 میلادی به عنوان پارک ملی اعلام شد یک منطقه ساحلی 20 کیلومتری است که دارای یک ساحل 5 کیلومتری با ماسه های تمیزی است که یک تپه سنگ آهکی روی آن سایه انداخته است و یک غار در آن وجود دارد که بقایای انسان های ما قبل تاریخ در آن یافت شده است. جاذبه های خشکی های این پارک شامل ساحل ساحل پاک منگ، ساحل چانگ لانگ، ساحل سان، ساحل یائو، ساحل یانگ لینگ، ساحل چائو مایی و غار چائو مایی هستند که با اتومبیل می توان به همه آن ها دسترسی داشت. داگونگ های در معرض انقراض، لک لک های گردن سیاه نادر، خوک های وحشی، مورچه خوار فلس دار و لانگورها در این پارک زندگی می کنند. این پارک هفت جزیره دیگر از جمله جزیره ماک، جزیره کرادان، جزیره چویک، جزیره پلینگ، جزیره وائن، جزیره منگ و جزیره چاو مایی را نیز در بر می گیرد. امکانات اقامت در این جزیره مهیا است.

,جزیره نگای یک جزیره کوچک است که یک ساحل بکر و دست نخورده در سمت شرق دارد و جزایر مرجانی آن در جلوی ساحل هستند، بنابراین، این مکان تبدیل به یک نقطه عالی برای غواصی با اسنورکل شده است. می توان با قایق های دربست از اسکله پاک منگ به اینجا آمد.

,نامتوک تان نو در تامبان تام تالو، در جاده یالا-بتونگ (بزرگراه 410) قرار دارد، در کیلومتر 48-47 به سمت راست بپیچید و حدود یک کیلومتر دیگر به رفتن ادامه دهید. این یک آبشار بزرگ است که آبش از هفت ردیف به پایین سرازیر شده است و در هر ردیف دارای استخر شنا است. جنگل اطراف آن انبوه است و پر از گونه های جالب از جمله سی یالا است که در فوریه پر از شکوفه های زرد است.

,این جاذبه در مرز بین آمپوئه تان تو و آمپوئه بتونگ قرار دارد و در فاصله حدود 90 کیلومتری آمپوئه موآئنگ در جاده یالا بتونگ قرار دارد. پس از طی 40 کیلومتر و قبل از رسیدن به آمپوئه بتونگ، باید به یک جاده خاکی بپیچید و 100 متر در آن پیش بروید تا به آبشار برسید. هنگام راه رفتن در مسیر های لغزنده اطراف نهری که از آبشار سرچشمه می گیرد باید احتیاط کرد. در طول فصل بارندگی این آبشار مانند رنگین کمان می شود به همین دلیل به این نام معروف شده است.

,ساکای در مو 3، تامبان بان رائه، در جاده ای که 80 کیلومتر تا بتونگ فاصله دارد واقع شده است. ,ساکای یک قبیله کوچ نشین قدیمی است که با شکار و جمع کردن گیاهان زندگی می کند و افراد آن در زمینه جمع آوری گیاهان دارویی و استفاده از نیزه برای شکار، تخصص دارند. سکونتگاه های آنان ابتدا از جنس خیزران و بام های کاهگلی و پوشالی بود. ,به تازگی، اداره مددکاری اجتماعی این روستا را با بردن ساکای به یک منطقه و ایجاد کشتزارهای کائوچو برای آنان ارتقاء داده است. این اداره از مادر ملکه نیز درخواست کرد نام سی تان تو را به عنوان نام خانوادگی به این افراد اعطاء کند. در حال حاضر، عده کمی از افراد ساکای در این دهکده زندگی می کنند و بقیه به نواحی دیگر نقل مکان کرده اند.

,بزرگ ترین صندوق پست تایلند قبلاً در تقاطع برج ناقوس بتونگ قرار داشت. این صندوق در سال 2467 B.E قبل از جنگ جهانی دوم به عنوان پست ارتباطات مردم شهر ساخته شد از کنار رادیویی که در بالای صندوق بود نامه ها به درون صندوق انداخته می شدند. در حال حاضر یک صندوق پست بزرگتر (به بلندی 9 متر) ساخته شده است و در تالار اجتماعات شهر (سالا پراچاکوم) قرار دارد. صندوق جدید توجه بسیاری از گردشگران را به خود جلب کرده است آن ها به اینجا می آیند تا با آن عکس بگیرند.

,چشمه آبگرم بتونگ در دهکده بان چارو پارای، تامبان تائو مائه رو قرار دارد در فاصله تقریباً 5 کیلومتری مرکز شهر، از بزرگراه 410 به سمت راست بپیچید و هشت کیلومتر در داخل دهکده پیش بروید تا به چشمه برسید. در داغ ترین نقطه این مکان، تخم مرغ ظرف هفت دقیقه می پزد. دوش های آبگرم نیز در این مکان وجود دارد. تصور می شود که این چشمه آبگرم می تواند دردهای عضلانی و حساسیت های جزئی پوستی را برطرف کند.

,این معبد که به وات نا تام نیز معروف است در کنار پرا بروماتات در ناکان سی تامارات و پرا بروماتات چایا در سورات تانی یکی از سه مکان بسیار مورد احترام در جنوب به شمار می رود و نشانه ای از اهمیت بودائیسم در این منطقه از زمان سریویجایا تاکنون است. این معبد در تامبان نا تام در فاصله تقریباً 8 کیلومتری مرکز شهر، در جاده ای که به آمپوئه یاها منتهی می شود، قرار دارد. یک جویبار در محوطه این معبد جریان دارد. مجسمه یک غول که در سال 2484 B.E ساخته شده است و روستائیان آن را چاو کائو می نامند از ورودی غار که مجسمه خوابیده بودا در آن قرار دارد محافظت می کند. در داخل غار یک اتاق بزرگ قرار دارد که تبدیل به یک قسمت مذهبی شده است و از آنجایی که سقف غار باز است نور خورشید به درون این اتاق می تابد. این طور که تخمین زده شده است مجسمه خوابیده بودا در سال 1300 B.E تقریباً در دوران سریویجایا ساخته شده است و طول آن حدود 24.70 متر است. تصور می شود که این مجسمه در وضعیت خوابیده تارایی است اما بعداً به صورت بودای خوابیده هینایانا در آورده شد.

,مسجد مرکزی یالا مسجد اصلی این استان است که در سال 227 B.E به سبک معماری غربی که با چارچوب بی نظیر مسجد در هم آمیخته شده است ساخت آن به پایان رسید. جلوی مسجد دارای 30 پله عریض است که به تراس بالا منتهی می شوند. بام مسجد مربع شکل است و یک گنبد در وسط آن قرار دارد.